Wilfried Van Rostenberghe
Voorzitter vzw Koveken van 1977 – 2015
Ere-voorzitter van vzw Koveken
Overleden te Lokeren op 30 november 2018

Soms is een blad papier gewoon te klein.
Te klein om op te sommen wat een mens in zijn leven allemaal gedaan heeft.
Te dun om de grootsheid van een mens te trotseren.
Te bleek om de diversiteit aan eigenschappen te verbeelden die typisch waren voor een mens.

Vele jaren is Wilfried – na Maurice, die andere grote meneer – voorzitter geweest van vzw Koveken. Met veel succes, samen met Mariette, samen met vele vrijwilligers heeft hij ervoor gezorgd dat dat rare fenomeen met die poppen aan de gevels, en die reuzenstoet bekend was in heel Lokeren en ver daarbuiten.

Hoeveel Kovens zou hij in zijn leven in elkaar getimmerd hebben?
Hoeveel keer zou hij vlaggen, lampjes en luidsprekers opgehangen en terug afgebroken hebben?
Welke stoel of tafel uit de parochiezaal heeft hij geen tientallen keren klaar gezet en weer opgeruimd?

Met veel zorg en aandacht voor kwaliteit zette hij zich vele jaren in voor de vzw. In gouden tijden, maar ook in moeilijke tijden was hij onvermoeibaar in de weer voor Koveken… zo had hij het beloofd aan Maurice toen hij hem opvolgde.

Wie weet hoeveel mensen hij kende… niet alleen door zijn betrokkenheid bij Koveken, maar ook door zijn betrokkenheid bij het koor, de parochie, en tal van organisaties waar ze onvoorwaardelijk op zijn steun en daadwerkelijke hulp konden rekenen.
Hij wist mensen samen te brengen en creëerde de gelegenheid om samen te vieren, te feesten, te eten, te drinken… en dat zowel voor de gewone man uit de straat als de burgemeester: voor hem was iedereen gelijk.

Geen praktisch probleem was te groot of te complex: hij vond er steeds een geniaal eenvoudige oplossing voor; handig als hij was, met een oog voor kwaliteit én detail.
Nooit verlegen ook om zijn kennis en kunde te delen: “ik zal jou eens tonen hoe dat moet”, maar dan in sappig Lokers.

Wilfried heeft geleefd… echt geleefd.  De twinkels in zijn ogen bij het vertellen van historische en hilarische avonturen eender waar en wanneer schitterden bij zoveel levensvreugde.
De herinneringen aan reizen, concerten, activiteiten allerhande: het was zijn zuurstof en eten tegelijkertijd.

Op een dag kwam echter het verdict dat diezelfde zuurstof ooit problematisch zou worden.

Wilfried, je gaat rusten in Daknam, zo las ik. De cirkel is rond, je bent er immers ook geboren.  En Daknam had bij jou meer dan één streepje voor op d’Heirbrug, dat is algemeen geweten.

Ik wens je goeie reis, waar je ook terecht komt; doe zeker de groeten aan Maurice (geniet van zijn muziek!), en aan Frank, en aan zovelen anderen die jou vooraf gingen.

Aan Mariette, de hele familie, de vele vrienden en kennissen wensen we heel veel mooie herinneringen toe.

De vierde zondag van september is sowieso eentje waar geschiedenis, nostalgie en herinneringen belangrijk zijn… En in 2019 – een bijzonder Kovekensjaar – zal dat vierde septemberweekend inderdaad heel bijzonder zijn: het eerste zonder Wilfried.

Lokeren, 8 december 2018

Maurice Baeté

Geboren te Lokeren op 2 juni 1917
en overleden te Hamme op 8 januari 2007.
Ere-Voorzitter VZW Koven

Tekst naar aanleiding van het overlijden van onze ere-voorzitter

Kovekens hartje bloedt
De accordeon zwijgt voorgoed

rouwbrief1 rouwbrief2

Francine, familie, aanwezigen.
Dank zij Maurice is Kovekenskermis nog steeds één van de oudste folkloristische wijkkermissen van de stad en van uren in het rond.
Maurice, de voorbije Kovekenskermis hadden we samen het geluk je 50 jarig lidmaatschap te mogen vieren. Ook voordien was je al actief bij het organiseren van de kermis, maar in 1956 werd je voorzitter van de toenmalige Kovekensvrienden.

Maurice, je was niet alleen een heel getalenteerde accordeonist maar ook met de tuba kon je uitstekend overweg. Voor soupers van verenigingen, huwelijken en alle andere feestelijkheden was je een veel gevraagd muzikant.

In het jaar 1969 bracht je samen met o.a. Albert Baecke muzikanten samen van alle kleuren en gezinten, nog nooit gebeurd in Lokeren, dit was de start van het Kovekensminimuziek ter gelegenheid van de officiële verbroedering van de Lokerse stadsreuzen met de Kovekensreuzen. De vroegere voorzitter van V.V.V. Toerisme, dhr. Prosper Van Cothem werkte dit idee samen met jou uit.Zelfs de ploeg van Echo, een in die tijd zeer populair televisieprogramma, kwam naar de Heirbrug om dit folkloristisch feest te filmen. Kovekenskermis kwam voor de eerste maal op de nationale buis.

De Kovekensreuzenstoet was geboren. In 1970 kwamen op de wijk Heirbrug voor de eerste maal veertig reuzen op bezoek. Natuurlijk kon reus Maurice niet meer ontbreken in het bonte gezelschap van de vier Kovekensreuzen en zo geschiedde. Reus Maurice Baeté werd ingehuldigd in 1988.
Maurice, samen met je Francine, waren jullie de kampioenen in de verkoop van de Kovekensnieuwjaarskalenders, tombolakaarten en steunkaarten, om de Kovekenskas te spijzen.

Maar niet alleen Koveken lag je nauw aan het hart ook het stedelijk museum. In je droom zou en moest er een haarsnijderijmuseum komen. Via alle aanspreekbare kanalen bekwam Maurice dat hij de machines van een oude haarsnijderijfabriek mocht ontmantelen. Alle onderdelen werden gestockeerd in de kelder van het museum dat nu gelukkig gerenoveerd wordt, je laatste droom wordt werkelijkheid.
Maurice, alle bewoners van de Heirbrug en alle medewerkers van Kovekenskermis herinneren je als een altijd kalme maar vooral een heel gevoelige en emotionele vriend.

De belofte die we gedaan hebben in het overgangsjaar 1999, een heel moeilijk jaar voor jou en alle medewerkers, zullen we zeker trachten te houden.
Kovekenskermis, jouw kermis zal en mag niet verloren gaan.
Je prachtig standbeeld, gemaakt door Tony uit de Kouterwegel zal altijd een speciale plaats op onze wijk krijgen en ons steeds herinneren aan je inzet en vriendschap. Hou jij ons wel met een knipoogje in de gaten.

Maurice, dank u!